á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Pianola to dobra, aczkolwiek ciężka lektura. Duży wpływ na to ma charakterystyczny styl Vonneguta. Sporo jest ironii, czarnego humoru, i chyba nie przesadzę jak porównam powieść do groteski: bohaterowie to bardziej aktorzy niż ludzie z krwi i kości, do tego absurdalne krótkie sceny z bardzo błyskotliwymi dialogami.
Pianola to wyjątkowa i intrygująca powieść. Do tego trudna w recenzowaniu. Ciężko jest oddać to co za pomocą satyry, ironii i absurdu autor chciał przekazać, bo to trzeba przeczytać i przeżyć samemu. Niewątpliwie jest to lektura wymagająca skupienia i uwagi. Są momenty gdy wieje nudą, ale Vonnegut porusza ważne tematy, bardzo trafnie opisując świat ludzi i ich ślepą wiarę w możliwości maszyn.
"Pianola" skłania do refleksji nad tym w którą stronę ludzkość zmierza i co może nas spotkać, i że ludzie niestety na błędach się nie uczą.
Marta Ciulis- Pyznar